Aysel git başımdan artık, ben bu dünyadan değilim. Ben
yeraltındanım. Sense denizle gökyüzünün birleştiği noktadansın.
Attila abim çok güzel sevebilir seni. Bense ne sevgi ne aşk
bilirim. O şiirlerin adamıdır, çok güzel şiirler yazar sana. Ben kalem tutmayı
bilmiyorum.
Lütfen gider misin, deli oluyorum. Şarkılar söylüyorsun,
hoşuma gidiyor. Aşkın tariflerine uygun tepkiler veriyorum. Sana güzel sözler söyleyebilmek
için onlarca kitap okuyasım geliyor, Oğuz abim gibi. Ama aramızda kalsın, en
son ilkokulda atik ali'yi okudum.
Aslında sevemem ben. Sevgi nedir de bilmiyorum zaten.
Elim
ayağıma dolanıyor Aysel, yardım et bana. Tökezliyorum.
Freud abim sevgiyi, aşkı, ihtirası libidoya bağlarmış
zamanında, Camus abim de hemen, ‘bulaşıcı bir hastalık’tır o dermiş.
Bense o kelimenin yanından bile geçemiyorum yirmibirinciyüzyılda.
Aysel kibar bir insan olamıyorum artık, ne olur defol
git, ölüyorum galiba.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder