bir şiiri sever gibi

ezberlemek için günde defalarca tekrarlar gibi

şehrin en sevdiğin sokağında yürür, en sevdiğin bankında oturup o şiiri gökyüzüne bakarak okur gibi

öyle alelade değil

fevkalade...

hikayeler okursun, dinlersin ve elbet, sevdigin kadar bütünleşirsin. okuduğum, dinlediğim en güzel hikaye. sen. 

sen ki; mutluluklarımın, üzüntülerimin, biriktirdigim en güzel hikayelerin başrolü

yürüdüğüm en güzel sokakların çıkışı, çıkmaz sokakların sahibi.

henüz biriktireceğim çokca hikaye, yürüyeceğim yüzlerce cadde, ne kadar korku dolu olsa da çekinmeden göreceğim binlerce çıkmaz sokak var.

bana izin ver.

yarımküre

senin gökyüzünde güneş varken, mevsimlerden yazken sana; benim büyük fırtınalarım vardı, kışı yaşıyordum büyük bir içtenlikle ve mevsimlerden hüzündü bana.

ayrı yarımküreleriydik hayatın.

Olması Gereken

Bugün, sahil kenarında bir bankta oturup yıldızları sayarken omzumda uyuyakalman gereken bir gündü.

Bugün, çocukluk hayalini gerçekleştirmemiz gereken bir gündü.

Bugün, şehrin tüm tozunu isini pasını geride bırakıp beni her şeyden, tüm kötülüklerden uzaklaştıran gözlerinle bakışmam gereken bir gündü.

Bugün farklı çatılar altında, birbirimize sarılarak uyumamız gereken bir gündü.

Bugün, hayatımızda bir çok şey değişmesi gereken ama hiçbir şey değişmeyen bir gündü.

Bugün her zamankinden daha çok ihtiyacım vardı sana.

Bugün, her zamankinden daha farklıydın ama. Daha soğuk,katı,ruhsuzdun.

Hataların en büyüğünü sen bugün yaptın.

Bugünü tarihe, savaş tarihine, en büyük katliamın yapıldığı zaman olarak geçsinler.

Bugün ışığa en çok ihtiyacı olan insanların en büyük karanlıklar içinde gömüldükleri gündür.